Moje odwiedziny u pani Emilii Borchert

W dniu 24.11.2018, miałem niezwykłą przyjemność gościć u pani Emilii Borchert, najstarszej mieszkanki Warszawy, z okazji jej wyjątkowych, 108. urodzin.

Emilia Borchert urodziła się 23 listopada 1910 roku w Białymstoku. Po wybuchu pierwszej wojny światowej, w roku 1914, w obawie przed zbliżającymi się wojskami niemieckimi uciekła wraz z rodziną z Białegostoku do Moskwy, gdzie przebywała do końca wojny. Wobec wybuchu Rewolucji Październikowej w Rosji, rodzina pani Emilii wróciła do Białegostoku. W roku 1930, Emilia przyjechała do Warszawy, gdzie zaczęła uczęszczać do szkoły położnych na ul. Stalowej na Pradze, którą ukończyła z wynikiem bardzo dobrym w roku 1934. W roku 1937 wyszła za mąż o rok starszego Edwarda Borcherta, również pochodzącego z Białegostoku, który pracował w Sosnowcu. W Sosnowcu państwo Borchert przeżyli II wojnę światową; tam też urodziło się ich dwoje dzieci – Marek w 1938 i Maria w 1944 roku. W 1952 roku pani Emilia wraz z rodziną przyjechała do Warszawy, gdzie mieszka do dzisiaj, najpierw na Muranowie na Nowolipkach a obecnie na Gocławiu z córką i zięciem. W Warszawie pracowała, jako położna w szpitalu na Madalińskiego, a następnie, jako asystentka ginekologa, w przychodni na ulicy Kasprzaka. Aktywna zawodowo do 75 roku życia. W 2010 roku, Emilia Borchert uroczyście obchodziła 100-lecie urodzin na Zamku Królewskim w Warszawie.

W 2017 roku, została najstarszą mieszkanką Warszawy, gdy o dwa lata starsza pani Irena Śmiałowska (obecnie 110-letnia) przeprowadziła się z Warszawy do Legionowa. W wieku 108 lat, pani Emilia pozostaje w dobrym zdrowiu, pod stałą opieką kochających najbliższych.

Za spotkanie serdecznie dziękuję panu Markowi Borchert, synowi; oraz państwu Marii i Włodzimierzowi Aleksandrowicz, córce i zięciu.